Naar aanleiding van mijn bericht over de militaire dienst (zie het verhaal Sterren en Strepen) zijn er vragen binnen gekomen over de knijn. De knijn (Kanus Kanus) is een nog onontdekte diersoort, waarvan het bestaan slechts vermoed wordt. Tot nu toe is er het volgende over bekend: de knijn lijkt op het zwaardvis, maar is er niet aan verwant. Het is een tropisch dier en komt vooral in koude streken voor. Het mannetje legt de eieren in het nest. Omdat de knijn een zoogdier is, dat van nature geen eieren legt (anders dan de plattepoes) steelt hij die eerst van de Gewone Kip. Het vrouwtje begrijpt daar meestal niets van en broedt ze niet uit, maar eet ze met smaak op.
In de lente gaan mannetje (ook wel 'dier' genaamd) en vrouwtje ('koe') van hoppestijn en na een draagtijd van 7 maanden (altijd 2 maand te vroeg) worden er meestal 6 knijntjes ('klijntjes') geboren. Direct na hun geboorte pesten de kleintjes (nee echt, KLEINTJES) eerst hun ouderpaar het nest uit en ze ruimen het vervolgens op, wat hoog nodig is, omdat het door dier en koe in een abominabele staat wordt achtergelaten. De oudjes geraken aan lager wal en blijven daar tot de klijntjes weg zijn.
Hoewel de knijn op het zwaardvis lijkt, denkt men dat hij niet kan zwemmen. Men meent er wel eens een in het water gespot te hebben, maar hij leek daar niet geheel vrijwillig te zijn. Hij spartelde behoorlijk onhandig en gaf het na een worsteling van 17 uur geheel op. De ter plaatse aanwezige Vereniging voor tegen de Dieren (VvtdD) heeft haar teleurstelling hierover uitgesproken, maar niet ingegrepen. "Men moet de dieren niet met mensen lastigvallen" is immers haar motto (of devies, daar wil ik vanaf wezen). Dat ze dat vinden, zeg maar.
zaterdag 26 maart 2011
maandag 21 maart 2011
Paren
Mo slim/Christen dom
Peniskoker/Zakmes
Laatbloeier/23:15 uur
Autobiografie/Fiat 500
Draadjesvlees/Varkensrollade
Weduwen/Persweeën
Vroegrijp/06:12 uur
Onderwereld/Overstroming
Geboorte/Black en Decker
Atoomkracht/Slap gelul
Peniskoker/Zakmes
Laatbloeier/23:15 uur
Autobiografie/Fiat 500
Draadjesvlees/Varkensrollade
Weduwen/Persweeën
Vroegrijp/06:12 uur
Onderwereld/Overstroming
Geboorte/Black en Decker
Atoomkracht/Slap gelul
Sterren en strepen
Het is me wat, met al die oorlogen. Alsof er niet genoeg brood-en-spelen is. Goed idee wel, alle gekken opruimen en vervangen door nieuw gespuis. Elke gek moet een kans krijgen. Ik weet het, want ik ben zelf gek geweest. Het maakt je de rest van je leven kansarm. Niemand wilde mij nog aanstellen als dictator. Voor brug- en sluiswachter kwam ik in aanmerking, maar er was geen vacature.
Ik ben ook in dienst geweest, u kunt trots op me zijn. Ik zat bij de bewakingstroep en stond op wacht bij atoombommen. Mooi, dat er in die tijd niet één gejat is! Kom daar nou eens om. Het was zwaar werk, dat bewaken. Vooral 's-nachts. Probeer je maar eens een uur of vier te vervelen in het donker. Turend naar de omringende bossen, hopend op onheil. Een vijandelijk wild zwijn bijvoorbeeld. Of een knijn of een bedreigde diersoort. De sergeant Vos bijvoorbeeld.
Eindelijk werd je afgelost. Met stoere stem: "Halt, wie daar" roepen. "Kop dicht!", kreeg je steevast als geïrriteerd antwoord. Dan wist je dat het goed volk was en geen gevaarlijke communist, die je de atoomkop wilde afrukken. De aflossing was nabij. Koffie! Gevulde koeken! Kano's!
Eén keer kreeg ik niet het vertrouwde antwoord, maar een ferm: "Sergeant Vos!". Wat krijgen we nou? Een vuige vijand, die zich tussen de draden had gewerkt en die mij wilde belagen om een kop te bemachtigen? Ik pakte mijn geweer - zonder kogels, want dat is veel te zwaar om de hele nacht in je zak te houden, die lieten we achter in het wachtlokaal - ik pakte dus mijn geweer en brulde op NATO-sterkte: "Komt u nader!!!". Enigszins aarzelend kwam de persoon dichterbij. Ik had toch wel erg woest geklonken. We wisselden wachtwoorden uit.
Het was werkelijk onze Vos, maar met een half regiment gastmilitairen achter zich aan. Meer sterren, dan ik die hele nacht boven me had zien staan. Een inspectie! Drat! dacht ik, als ze mijn magazijn maar niet controleren en leeg bevinden. Maar de sterren groeten beleefd en gingen naar het volgende wachthokje. Ik slaakte een zucht van verlichting. Zó gevaarlijk kon het dus zijn om het Vaderland te dienen.
Direct na het afzwaaien werd ik pacifist.
Ik ben ook in dienst geweest, u kunt trots op me zijn. Ik zat bij de bewakingstroep en stond op wacht bij atoombommen. Mooi, dat er in die tijd niet één gejat is! Kom daar nou eens om. Het was zwaar werk, dat bewaken. Vooral 's-nachts. Probeer je maar eens een uur of vier te vervelen in het donker. Turend naar de omringende bossen, hopend op onheil. Een vijandelijk wild zwijn bijvoorbeeld. Of een knijn of een bedreigde diersoort. De sergeant Vos bijvoorbeeld.
Eindelijk werd je afgelost. Met stoere stem: "Halt, wie daar" roepen. "Kop dicht!", kreeg je steevast als geïrriteerd antwoord. Dan wist je dat het goed volk was en geen gevaarlijke communist, die je de atoomkop wilde afrukken. De aflossing was nabij. Koffie! Gevulde koeken! Kano's!
Eén keer kreeg ik niet het vertrouwde antwoord, maar een ferm: "Sergeant Vos!". Wat krijgen we nou? Een vuige vijand, die zich tussen de draden had gewerkt en die mij wilde belagen om een kop te bemachtigen? Ik pakte mijn geweer - zonder kogels, want dat is veel te zwaar om de hele nacht in je zak te houden, die lieten we achter in het wachtlokaal - ik pakte dus mijn geweer en brulde op NATO-sterkte: "Komt u nader!!!". Enigszins aarzelend kwam de persoon dichterbij. Ik had toch wel erg woest geklonken. We wisselden wachtwoorden uit.
Het was werkelijk onze Vos, maar met een half regiment gastmilitairen achter zich aan. Meer sterren, dan ik die hele nacht boven me had zien staan. Een inspectie! Drat! dacht ik, als ze mijn magazijn maar niet controleren en leeg bevinden. Maar de sterren groeten beleefd en gingen naar het volgende wachthokje. Ik slaakte een zucht van verlichting. Zó gevaarlijk kon het dus zijn om het Vaderland te dienen.
Direct na het afzwaaien werd ik pacifist.
woensdag 16 maart 2011
Thuisblijver
Nooit in Japan geweest. Ik ben meer van Zuid-Amerika. Het meest oostelijk, waar ik me gewaagd heb is Hagia Galini op Kreta, 25 graden oost. Met een wrakkig Volkswagenbusje door half West Europa en door heel Joegoslavië. Ja, kinderen, dat had je toen, Joegoslavië. Er woonden communisten, maar niet van die erge. Onze Oranjes-Nassau konden het goed vinden met 'Maarschalk' (u kunt dat 'maar' ook weglaten) Tito. Eminente vrienden-keuze heeft ons vorstenhuis altijd gekenmerkt. Dikke vriendjes met Ceaucescu, de Sjah en de sultan van Oman.
Hagia Galini was toen een miniem klein dorpje, en onze komst veroorzaakte grote opwinding. Op het pleintje aan de haven kookten we onze aardappelen onder het verbijsterde oog van de toegestroomde bevolking. Groente en vlees betrokken we bij de lokalen, tot ontzetting van onze ingewanden, die de gehele nacht hevig protesteerden. WC's waren er niet, maar het havenhoofd is weelderig bemest geraakt. Ik zal verder niet in details treden. Nu is Hagia Galini een soort Kretensich Torremolinos. Serves them right!
Tegenwoordig heb ik geen trek meer om mijn huis te verlaten. Nu ja, boodschappen doen, dat moet dan maar af & toe. Naar C&A of naar de HEMA. Ik ben een groot fan van de HEMA. Mevrouw Clax koopt er haar hoofddoekjes. Zelf heb ik nog gisteren een dekbedovertrek gekocht. Van satijn, zag ik, toen ik thuis kwam. Luxe! Misschien hang ik het wel aan de muur, zo mooi. Slaap ik nog wel even onder mijn ouwe retige bedvodden.
Hagia Galini was toen een miniem klein dorpje, en onze komst veroorzaakte grote opwinding. Op het pleintje aan de haven kookten we onze aardappelen onder het verbijsterde oog van de toegestroomde bevolking. Groente en vlees betrokken we bij de lokalen, tot ontzetting van onze ingewanden, die de gehele nacht hevig protesteerden. WC's waren er niet, maar het havenhoofd is weelderig bemest geraakt. Ik zal verder niet in details treden. Nu is Hagia Galini een soort Kretensich Torremolinos. Serves them right!
Tegenwoordig heb ik geen trek meer om mijn huis te verlaten. Nu ja, boodschappen doen, dat moet dan maar af & toe. Naar C&A of naar de HEMA. Ik ben een groot fan van de HEMA. Mevrouw Clax koopt er haar hoofddoekjes. Zelf heb ik nog gisteren een dekbedovertrek gekocht. Van satijn, zag ik, toen ik thuis kwam. Luxe! Misschien hang ik het wel aan de muur, zo mooi. Slaap ik nog wel even onder mijn ouwe retige bedvodden.
vrijdag 11 maart 2011
Rampje
Jaren geleden heb ik ook eens een aardbeving meegemaakt. Ik was met vakantie op Aruba en lag nog in bed. Buiten was een wegwerker met een drilboor aan het drillen, toen er een vaag gerommel om me heen ontstond en het bed geheimzinnig begon te springen. Die arbeider heeft iets verkeerds geraakt, dacht ik eerst, maar al snel besloot ik, dat het een aardbeving was. Wat nu te doen? Onder het bed? Naar buiten? Ik maakte grootse plannen voor de nabije toekomst, maar het gebeef was al weer voorbij.
Die drilboorder moet zich een leguaan geschrokken zijn. "Wat heb ik gedaan?" zal hij zich beschaamd afgevraagd hebben. Het is natuurlijk ook mogelijk, dat hij als enige op het eiland nix gemerkt heeft van de temblor. Hij was zelf nogal aan het trillen, niet? Er moest immers een gat in de weg.
Ik zette de radio aan. Mensen belden naar de studio. De kopjes hadden gerateld, kind stond met grote ogen van de schrik in zijn box (als de kinderen daar grote ogen hebben, dan hebben ze GROTE ogen). Er zat een scheur in de keuken van het politiebureau op Noord. Grote opwinding de gehele dag. En dat bleek er een geweest te zijn van 3,4 op de schaal van Richter. Andere koek.
Twee bevinkjes heb ik hier in Nederland meegemaakt. Die waren een stuk vriendelijker dan mijn Arubaanse. Meer een zachtkens wiegen in bed. Zó mild, dat een van onze klanten het eerst niet wilde geloven. 'Ga weg' zei hij, maar dat weigerden wij. Toen herinnerde hij zich, dat hij 's-morgens zijn papegaai in de kooi had aangetroffen met uitgerukte veren. 'Dat moet wanhoop geweest zijn', schrok hij met terugwerkende kracht, 'een vermoeden van het einde der tijden.'
Inmiddels weten we, dat dat pas in 2012 is.
Ik zette de radio aan. Mensen belden naar de studio. De kopjes hadden gerateld, kind stond met grote ogen van de schrik in zijn box (als de kinderen daar grote ogen hebben, dan hebben ze GROTE ogen). Er zat een scheur in de keuken van het politiebureau op Noord. Grote opwinding de gehele dag. En dat bleek er een geweest te zijn van 3,4 op de schaal van Richter. Andere koek.
Twee bevinkjes heb ik hier in Nederland meegemaakt. Die waren een stuk vriendelijker dan mijn Arubaanse. Meer een zachtkens wiegen in bed. Zó mild, dat een van onze klanten het eerst niet wilde geloven. 'Ga weg' zei hij, maar dat weigerden wij. Toen herinnerde hij zich, dat hij 's-morgens zijn papegaai in de kooi had aangetroffen met uitgerukte veren. 'Dat moet wanhoop geweest zijn', schrok hij met terugwerkende kracht, 'een vermoeden van het einde der tijden.'
Inmiddels weten we, dat dat pas in 2012 is.
woensdag 9 maart 2011
maandag 7 maart 2011
De Drie Aantjes
Soldaatjesbakker
Gaatjeshemd
Maatjesharing
Praatjesmaker
Vlaaitjeswinkel
Kaatjes-ben-je-boven?
Straatjesgidsje
Raatjeshoning
Vaatjesziekte
Straatjesmaakstertje-op-zeetje
Haatjeszaaiertje
Jaatjes ouder
Zaadtje verspild
(Gossemepietje, ik kreeg een inval. Met die foto ernaast wordt het een heel ander gedicht, voor wie de geschiedenis kent.)
zondag 6 maart 2011
Aantjes
Draadjesvlees
Soldaatjesbakker
Gaatjeshemd
Maatjesharing
Praatjesmaker
Vlaaitjeswinkel
Kaatjes-ben-je-boven?
Straatjesgidsje
Raatjeshoning
Vaatjesziekte
Straatjesmaakstertje-op-zeetje
Haatjeszaaiertje
Jaatjes ouder
Zaadtje verspild
Soldaatjesbakker
Gaatjeshemd
Maatjesharing
Praatjesmaker
Vlaaitjeswinkel
Kaatjes-ben-je-boven?
Straatjesgidsje
Raatjeshoning
Vaatjesziekte
Straatjesmaakstertje-op-zeetje
Haatjeszaaiertje
Jaatjes ouder
Zaadtje verspild
Puree
Typical! Ga ik puree-uit-een-zakje maken voor bij de gebakken kippenlevertjes met appelmoes, denk ik: ik weet nog wel hoe dat werkt. 400cc melk koken, zakje erin legen en hopsakee!. Het duurde nog geen minuut voordat ik de pollepel niet meer rond kreeg. Als ik snel ben, denk ik, kan ik nog juist een buste van de koningin (excusez, majesteit) kneden, voordat het spul helemaal versteent. Klontje boter erbij? Helpt enigszins. Pakje nog even lezen. Oeps! 400 melk plus 300 water had het moeten zijn. Nu ja, puree toch gered. Geheime ingrediënten erbij en smikkelen maar. Claxje heeft geleerd: niet eerst 3 glazen wijn drinken en dan koken. De wijn was eigenlijk bedoeld voor bij de pruttelende levertjes en een deel kwam daar ook bij terecht: smakelijk!
Een heer leest nou eenmaal geen gebruiksaanwijzingen. Iets werkt of het werkt niet. Daar heeft hij geen uitleg bij nodig. Als een apparaat het niet doet, ligt het aan het ding zelf. Steeds woester en woester wordt de heer. Tangen en klemmen en hamers (die sowieso niet nodig waren) vliegen door de lucht, nieuwe woorden worden aan de van Dale toegevoegd en vlak voordat het vermaledijde apparaat uit het raam (4hoog) dreigt te verdwijnen, komt de vrouw - die ondertussen de gebruiksaanwijzing heeft gelezen - binnen en piept onschuldig: "Heb je dit geprobeerd, heer?" Eerst probeert heer zijn gezicht nog wat te redden door nóg kwaaier te worden, maar er is geen ontkomen aan: vrouw heeft gelijk. Nou ja, gebruiksaanwijzing heeft gelijk, want heer geeft zijn ongelijk niet zó maar toe aan vrouw.
Een heer leest nou eenmaal geen gebruiksaanwijzingen. Iets werkt of het werkt niet. Daar heeft hij geen uitleg bij nodig. Als een apparaat het niet doet, ligt het aan het ding zelf. Steeds woester en woester wordt de heer. Tangen en klemmen en hamers (die sowieso niet nodig waren) vliegen door de lucht, nieuwe woorden worden aan de van Dale toegevoegd en vlak voordat het vermaledijde apparaat uit het raam (4hoog) dreigt te verdwijnen, komt de vrouw - die ondertussen de gebruiksaanwijzing heeft gelezen - binnen en piept onschuldig: "Heb je dit geprobeerd, heer?" Eerst probeert heer zijn gezicht nog wat te redden door nóg kwaaier te worden, maar er is geen ontkomen aan: vrouw heeft gelijk. Nou ja, gebruiksaanwijzing heeft gelijk, want heer geeft zijn ongelijk niet zó maar toe aan vrouw.
vrijdag 4 maart 2011
dinsdag 1 maart 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)