Natje

"Water, water everywhere
Nor any drop to drink"
(The rime of the ancient mariner, Coleridge)

Als je nu naar buiten kijkt, zou je het niet zeggen, maar het water raakt op.
Raar eigenlijk. We douchen met drinkwater, we doen de was met drinkwater, we spoelen onze toiletten met drinkwater, we sproeien onze gazons met drinkwater en fantaseer maar verder. Het enige, wat we nauwelijks doen met drinkwater is: drinken. Daarvoor vervuilen we het eerst met theebladeren, koffiemaalsel of zoetigheid. Of we láten het doen en kopen het in de Plus. Als we tenminste een keuze kunnen maken uit die onafzienbare schappen frisdrank. De ene nog suikervrijer dan de ander, met of zonder gas of met weinig gas, mild of light of geen suiker toegevoegd of zero.
"Maar Clax, mogen we dan helemaal niks meer drinken van jou?" Maar u mag alles van mij! Alleen moet een mens af & toe piekeren en somberen en tobben over de tobbe. Geen hele ketel water koken, als je slechts één koppie thee maakt. Samen douchen. (Behalve Clax, die moet weer alleen. Zouden ze in mijn toekomstige aanleunwoning een jonge aanleunverpleegster hebben, die mij onder de douche helpt? Of mij helpt onder de douche, eigenlijk). Water opvangen voor je plantjes en andere levende have.
Het is allemaal te gemakkelijk en te goedkoop. Kraan open en voor een paar centen krijg je water zoveel als je hebben kan. Bah, te lauw! Even laten lopen. Brrrr, wat koud. Eerst lekker doorstromen. Als je nou een halve dag naar de pomp moest lopen en een halve dag terug, krijgt water een heel andere betekenis. Water is een wonder.
Sommigen zeggen, dat we oorlog krijgen om water. Ik heb te weinig en jij hebt te veel. Ik kom het wel even halen met mijn tankjes en mijn slimme bommen. Of neen: ik dam mijn rivier af, heb ik meteen 'duurzame' stroom. Ga eerst je lopende oorlogen maar eens af maken, zou ik zeggen.

A! Het klaart op. Ik ga een bakkie doen.