Dokter! Dokter!

-"Dokter, dokter!" stoof ik de spreekkamer binnen.
-"Wat is er, wat heb je?"
-"Ik heb geen win-gen!", hijgde ik.
-"Heeft die niet Pippi Langkous geschreven?"
-"Dat was Lindgren" mengde zich de jongedame in het gesprek, die op de onderzoektafel lag.
-"Hoi" groette ik haar "Nee, win-gèn, win-gèn. DNA! Ik heb niet de neiging om te winnen en verlies liever om anderen te zien winnen."
-"Wat lief!" sprak het meisje warm.
-"Wat aardig!" viel de dokter haar bij, terwijl hij de eendebek onder zijn oksel opwarmde.
-"Wat stom!" zei ik. "Jullie begrijpen het niet. Ik heb geen enkele ambitie. Verliezen, helemaal niet spelen, het maakt me niets uit. Niemand wil me meer in het team. Ze vinden, dat ik het niet serieus neem."
De dokter deed zijn onderzoek aan de patiënte.
-"Ziet er uitstekend uit" zei hij.
-"Nix mis mee" beaamde ik behulpzaam.
-"Kleed je maar weer aan en kom over 6 maanden terug", zei de dokter.
-"Oké", antwoordde ik.
-"Neen, Claxje bedoel ik"
-"O, pardon"
-"Geeft niet" zei Claxje, terwijl ze achter het gordijn vandaan kwam. "Wil je me even dichtritsen?" Ik ritste haar jurkje dicht en zei tegen de dokter:
-"Hoe moet het nu met mij, dokter?" drong ik aan.
-"Dag, Claxje, tot over zes maanden"
-"Doei! Bedankt!"
-"Dok! En ik?"
Hij schreef een receptje uit.
-"Drie keer per dag niets innemen en over zes maand terugkomen. Wel de hele kuur afmaken, want je bent goed ziek."
-"Dank u, dok!"